Tuesday, January 29, 2013
Friday, January 25, 2013
Jump to: navigation, search
Lechkhumi ლეჩხუმი |
|
---|---|
— Historical Region — | |
Map highlighting the historical region of Lechkhumi in Georgia | |
Country | Georgia |
Mkhare | Racha-Lechkhumi and Kvemo Svaneti |
Capital | Tsageri |
Area | |
• Total | 765 km2 (295 sq mi) |
Population | |
• Total | 17,000 |
• Density | 22/km2 (58/sq mi) |
The area has been inhabited since the Neolithic Age and was later dominated by the so-called Colchian culture. The first recorded history of the area dates back to the early medieval period. The contemporary historic sources call the land Takveri, a name gradually being replaced by a term Lechkhumi. The province is usually identified with Scymnia mentioned by Procopius (sixth century AD) as a dependency of the Lazican kings [1]. Within the unified Georgian feudal state (between the eleventh and fifteenth centuries), Takveri/Lechkhumi was subordinated consecutively to the dukes (eristavi) of Svaneti and Racha. On the breakup of the Kingdom of Georgia, the province came under the Kingdom of Imereti, 1455. Through incessant feudal warfare, the nobles from the Chikovani (Chikvani) family were eventual winners and established themselves as semi-independent Lords of Lechkhumi (Georgian: Lechkhumis Tavi). In 1714, Bejan Chikovani became Prince of Mingrelia and assumed the dynastic name of Dadiani. Thus, these two western Georgian polities united under the princes of Mingrelia.
King Solomon II of Imereti (1792-1810) attempted on several occasions, though unsuccessfully, to bring the area back under the Imeretian rule. The Russian Empire intervened on Mingrelian side that resulted in the fall of Solomon's kingdom and incorporation of Mingrelia into the Tsarist empire as an autonomous entity. In 1857, the Russian authorities abolished the Principality of Mingrelia and Lechkhumi became a part of Kutais Guberniya. Together with the neighbouring region Svaneti, it formed the Lechkhumi Mazra from 1867 to 1930, when the Tsageri Rayon was created.
საღამო, გატარებული რაჭველი გლეხის ოჯახში
მთები, აზვინულნი ვით დევ-ქაჯები,
ეზოში ბოჩოლა ფიფქივით ფარფატა,
ბუხართან ლორი, კეცზე მჭადები,
მარანი გლეხური, ღვინო კამკამა.
ვაჟკაცი დაძარღვული, ხელგაშლით დამხვდური,
თვალები არწივის, სულ სხვა შემართების,
ხელები ჯიუტი, ცხვირი ქართული
და ტაბლა - დედისძუძუშესარგები.
დიასახლისი - ჩუმი და მშვიდი,
ჯალაბი - ზრდილი და მოსაწონი,
დილით მორთმეული "კამპოტი" შინდის,
თბილი ხაჭაპური და მაწონი.
გამომშვიდობება - სულ ოქროს ზოდები,
გზა - მწუხარება და სასჯელი...
თოვლით დაკემსილი ჭალები, კორდები
და ისევ ფიქრები თვალსველნი.
მთები, აზვინულნი ვით დევ-ქაჯები,
ეზოში ბოჩოლა ფიფქივით ფარფატა,
ბუხართან ლორი, კეცზე მჭადები,
მარანი გლეხური, ღვინო კამკამა.
ვაჟკაცი დაძარღვული, ხელგაშლით დამხვდური,
თვალები არწივის, სულ სხვა შემართების,
ხელები ჯიუტი, ცხვირი ქართული
და ტაბლა - დედისძუძუშესარგები.
დიასახლისი - ჩუმი და მშვიდი,
ჯალაბი - ზრდილი და მოსაწონი,
დილით მორთმეული "კამპოტი" შინდის,
თბილი ხაჭაპური და მაწონი.
გამომშვიდობება - სულ ოქროს ზოდები,
გზა - მწუხარება და სასჯელი...
თოვლით დაკემსილი ჭალები, კორდები
და ისევ ფიქრები თვალსველნი.
Tuesday, January 22, 2013
Friday, January 18, 2013
ამონარიდი ხელნაწერიდან - H-1944 (გურული იგავარაკები)
"რაჭველები სანადიროთ წევიდენ. ერ ტყეში დათვის უმანო ნახეს. დალაპარიკტენ, რაფერ მოვკლათ დათვიო?..ერთი გოლიათი იყო და შეზრა უმანოში: "ან მოვკლავ, ან გარეთ გამუაგდეფო." დანარჩენები გარეთ უცთიენ. გეიარა კაი ხანი - კაცი არ ჩანა. ერთმა შეყო თავი შით, მოკიდა ფეღზე ხელი და გამუათრია. ნახენ-თავი არ აბია. კითხენ: "რუ უყავიო?" აფერ ჩივა...დალაპარიკტენ ერთმანეტში: "ამ კაცს დილიდან ება თავი თუ არაო?" კარქა ვერ დარწმუნდენ. წეიღენ შინ უთავო აფხანაგი და მის ცოლს კითხენ: "ამ კაცს დილას ქონდა თავი თუ არაო?".. ქალმა უთხრა: "სავარცხალს კი ეძებდა დილას და თავი თვარ ქონდა, რათ უნდოდაო?" :)))
"რაჭველები სანადიროთ წევიდენ. ერ ტყეში დათვის უმანო ნახეს. დალაპარიკტენ, რაფერ მოვკლათ დათვიო?..ერთი გოლიათი იყო და შეზრა უმანოში: "ან მოვკლავ, ან გარეთ გამუაგდეფო." დანარჩენები გარეთ უცთიენ. გეიარა კაი ხანი - კაცი არ ჩანა. ერთმა შეყო თავი შით, მოკიდა ფეღზე ხელი და გამუათრია. ნახენ-თავი არ აბია. კითხენ: "რუ უყავიო?" აფერ ჩივა...დალაპარიკტენ ერთმანეტში: "ამ კაცს დილიდან ება თავი თუ არაო?" კარქა ვერ დარწმუნდენ. წეიღენ შინ უთავო აფხანაგი და მის ცოლს კითხენ: "ამ კაცს დილას ქონდა თავი თუ არაო?".. ქალმა უთხრა: "სავარცხალს კი ეძებდა დილას და თავი თვარ ქონდა, რათ უნდოდაო?" :)))
Subscribe to:
Posts (Atom)